Renate in Oeganda

Sportsgala

 

Iedereen die deze site een beetje volgt heeft ongetwijfeld meegekregen dat er in juli een groot ‘Sportsgala for the PWD’s (People With Disabilities, zoals deze groep hier wordt genoemd)’ wordt georganiseerd.

 [simage=390,288,n,center,]

Voorbereiding

Het organiseren van het sportsgala werd serieus aangepakt. De voorbereiding voor het sportsgala begon (voor Afrikaanse begrippen) vroeg. Toen ik hier nog maar amper hier was is me meteen verteld dat er in juni een groot sportevenement zou worden georganiseerd voor alle mensen met een beperking in Jinja en omstreken. Toen bekend werd dat mijn hele familie in juli hier zou zijn werd ‘ergens’ juni meteen veranderd in vrijdag 23 juli. Daar moesten mijn familieleden (en vooral Merette waar iedereen wel heel nieuwsgierig naar was) toch wel bij zijn.

In mei werd een meeting georganiseerd waar hoge heren van de gemeente bij aanwezig waren. De voorbereidingen gingen verassend voorspoedig.

Ik was er in mei inmiddels aan gewend dat niets (en dan ook helemaal niets) op de voor mij normale manier wordt georganiseerd. In het begin vond ik dat vrij lastig. Wij leren in Nederland al heel snel hoe je zelf aan de slag gaat, hoe je dingen moet aanpakken en moet organiseren. Hier is de manier van werken, het houden van meetings en organiseren zo totaal anders; mensen wordt niet geleerd om initiatief te nemen, hoe goed de intentie vaak ook is. Wanneer ik probeer dit op de ‘Nederlandse’ manier te doen weet ik (inmiddels) bij voorbaat al dat het niet gaat zoals ik het graag zou willen. Daarvoor zijn de manier van werken te verschillend.

Ik was dus ook best benieuwd hoe het organiseren van een groot evenement hier zou gaan en was verrast dat er ineens zo actief aan de slag werd gegaan voor het sportsgala. Meteen bij de eerste meeting lag er al een soort begroting en een actielijst van wat er allemaal moest gebeuren. Vanaf dat moment was er wekelijks een meeting (die wel standaard te laat begon omdat het bijvoorbeeld net buiten Jinja regende… ), werden veel verschillende mensen aangeschreven voor sponsoring, werden er spandoeken gedrukt, het stadion van Jinja gereserveerd, werd de slogan ‘If they can, we can’ bedacht, kortom: iedereen op het project was druk met het voorbereiden van het sportsgala.

Ook in Nederland werd niet stilgezeten. Door een superleuke sponsoractie van onder andere de Deventer Sportploeg hadden mijn ouders 150 T-shirts meegenomen naar Oeganda voor alle deelnemers. Iedereen die mee heeft gedaan aan deze actie, super bedankt!

[simage=395,288,n,center,]

Sportsgala

Na alle voorbereidingen was het op 23 juli dan zover. Met zeven speciaal genodigde gasten uit Nederland stonden wij in ons groene shirt keurig om 9 uur klaar bij het stadion. Er werd al wel het een en ander geregeld, maar er was nog weinig te beleven. Er bleek op dezelfde dag een verkiezingsbijeenkomst te zijn voor mensen met een beperking aan de andere kant van de stad. Daar had even niemand aan gedacht. Maar goed, het is Afrika. Dan begin je gewoon een paar uurtjes later en zijn wij in de buurt maar een kopje koffie gaan drinken.

Een paar uur later kwam het sportgala echt op gang. Matatu (taxi)busjes volgeladen met mensen (en rolstoelen op het dak) reden af en aan. Iedereen die mee zou doen aan een sportonderdeel kreeg een groen shirt en het begon overal al snel groen te kleuren. Het sportsgala werd gestart met een tri-cycle race door de straten van Jinja en vervolgens het zingen van het Oegandese volkslied en het volkslied van het kingdom van Busoga waar Jinja toe behoort.

De rest van de dag was het een gezellige chaos met allerlei sportonderdelen. Zo werden er verschillende rolstoel races gehouden, hardloopwedstrijden, werd er gevoetbald (de jongens van mijn project hebben gewonnen!) en was er een speciaal spel voor de blinde deelnemers waarbij ze een rollende bal die een geluidje maakte moesten tegenhouden. Naast sportonderdelen was er ook dans, zang, veel, heel veel (lange)speeches (die kan je volgens de Oegandezen niet genoeg hebben) en werden er toneelstukjes opgevoerd. Deze toneelstukjes gingen voornamelijk over de problemen die mensen met een beperking hebben in Oeganda. Zo werd nagespeeld dat iemand in een rolstoel niet mee mocht met het openbaar vervoer naar Kampala.

 

Het was een wat chaotische, maar supergezellige dag waar iedereen absoluut van genoten heeft. En… de groene shirts kom ik sinds het sportsgala overal in Jinja tegen. Ze worden met trots gedragen!

[simage=409,288,n,center,]

Naar fotoalbum

Schrijf comment

« Previous post
Next post »

5 ResponsesLeave one →

  1. Martin

     /  September 15, 2010

    Super!

  2. Marleen

     /  September 15, 2010

    SUPER!! Leuk om te lezen waar de groene shirts terecht zijn gekomen.
    Een gezellige chaos is altijd fijn! Leuke foto’s ook!
    Vandaag lag de Uganda-Sri Lanka kaart al op het werk, bedankt!!!!!
    XXX

  3. Daphne

     /  September 15, 2010

    Hey Renate
    Wederom heb ik weer met een brede lach je verhaal gelezen!!
    Al even geleden maar wat ontzettend mooi evenement!! Blijf je langer of kom je in november naar huis! Als je thuis nog maar kan wennen!!
    Zet je goede werk voort!!
    Xxxdaphne

  4. Roosmarijn

     /  September 15, 2010

    Mooi he… Wel bijzonder dat zoiets dan wel goed uitpakt. Kwam dat nou door Paul of Zurah? Of was iedereen gewoon ineens heel druk ermee?

    +++!

    • Renate

       /  September 15, 2010

      Hej, ik kan gewoon replyen op dit soort berichtjes. Ontdek ook eens wat. Maar door allebei wel! Ze zijn er echt superdruk mee geweest.