Bijna 15 maanden ben ik nu in Oeganda. De manier van leven in Oeganda verschilt totaal van die van ons; de waarden en normen van de mensen zijn, er heerst grote en het land is buitengewoon corrupt. Het land heeft een gewelddadig verleden, dat bij de oudere generatie nog vers in het geheugen ligt. Een president die al 25 jaar aan de macht is, is niet democratisch gekozen en het is een publiek geheim dat de laatste verkiezingen ook niet bepaald eerlijk zijn verlopen(hoewel de huidige president zo goed als zeker ook zonder gesjoemel wel gewonnen zou hebben).

 

Na de verkiezingen is het een tijdje rustig, maar de laatste paar weken gebeurt er weer van alles in Oeganda. Veel in het nieuws is nu de anti-homewet, een nieuwe wet die bepaalt dat voor sommige homoseksuele handelingen mensen in de gevangenis komen of zelfs de doodstraf kunnen krijgen. Daarnaast zijn de voedsel- en olieprijzen in een paar maanden tijd bijna verdubbeld. Oeganda is een arm land en veel mensen komen hierdoor in de problemen. Veel Oegandezen geven Museveni hier de schuld van, omdat hij te veel geld zou hebben uitgegeven aan de verkiezingscampagne waardoor Oeganda momenteel blut is.

Uit solidariteit voor de mensen die geen eten of benzine meer kunnen kopen hebben de oppositiepartijen de zogenaamde ‘Walk2Work’ demonstraties bedacht. Ze roepen d Oegandezen op om als protest elke maandag en donderdag naar hun werk te ‘walken’. Een vreedzaam idee en iets wat vanuit ons gevoel voor het recht op demonstratie moet kunnen. Museveni denkt daar ander over. Hij noemt het ‘uitlokken van geweld’ en laat elke demonstratie ogenblikkelijk de kop indrukken et traangas, veel arrestaties (oppositieleiders worden met grote regelmaat opgepakt en in de gevangenis gezet), dondertoespraken op radio en tv en het af en toe platleggen van de sociale media en het telefoonnetwerk.

De Oegandezen (vooral de jongeren) worden steeds bozer op de president. Ze vinden (terecht) dat hij zich gedraagt als een dictator. Twee weken geleden is de grootste oppositieleider Kizza Besigye met heel veel geweld (voor de zoveelste keer) gearresteerd. Besigye is hierna naar Nairobi gevlogen voor medische hulp. Dat is de druppel. De volgende dag zijn er in Kampala en in een aantal andere steden in Oeganda flinke rellen uitgebroken en de mensen laten zich niet meer terugschrikken door traangas.

De afgelopen twee weken is het weer vrij rustig. Het leger is prominent aanwezig straat en zo hier en daar zijn er kleine opstootjes. Vandaag is het weer spannend. Kizza Besigye zou eigenlijk gisteren terugvliegen van Nairobi naar Oeganda. Hij heeft aangegeven door te gaan waar hij gestopt is en roept dus op tor protest. Museveni verklaart op tv dat hij hard optreedt tegen mensen die gaan ‘walken’ en dat dat net zo’n grote misdaad is als bijvoorbeeld verkrachting en ontucht. Op woensdag zijn er wat kleine rellen geweest die snel de kop zijn ingedrukt.

 

Besigye is gisteren in Nairobi tot twee keer toe de toegang tot het vliegtuig geweigerd.  Vanochtend is hij dan toch geland in Entebbe. Heel handig op dezelfde dag van Museveni’s vijfde ‘swearing in ceremony’. Museveni is vanmorgen officieel beëdigd en Besigye is momenteel onderweg van Entebbe naar Kampala waar hij ook een soort beëdigingceremonie voor zichzelf organiseert. Steeds meer mensen haken aan en op de weg naar Kampala ontstaan fikse rellen. Het leger grijpt hard in.

In de westerse media wordt al bericht dat Oeganda op weg is naar een heuse revolutie en dat de ‘Arabische lente’ langzaam verder Afrika in trekt. Of het zover gaat komen vraag ik me af. Oeganda is nog veel armer dan de landen in Noord-Afrika en het Midden- Oosten. Het grootste gedeelte van de bevolking leeft in de villages, verbouwt eigen eten en weet niet van het bestaan van sociale media; die toch een belangrijke rol spelen bij de Arabische lente.

 

Het is spannend: hoe zal het de komende periode gaan? Bij de laatste protesten zijn 10 doden gevallen, honderden gewonden en zijn naar schatting meer dan 600 mensen opgepakt. Het gaat er gewelddadig aan toe. Toch begrijp ik heel goed dat de Oegandezen – terecht – boos zijn op hun regering en dat ze tegen Museveni in opstand komen.

 

Ik hoop dat dit mooie land een niet al te gewelddadige tijd tegemoet gaat…

Schrijf Reactie