Renate in Oeganda

Geen droombaan

Dertien dagen lang heb ik in september – met hulp van vrienden, (oud-)collega’s, familie en studiegenoten – stemmen geworven voor mijn Droombaan bij World of Difference voor mijn eigen stichting Bulungi. Met ruim 4100 stemmen was dit genoeg voor een plek in de finale.

Zaterdag 1 oktober is er een gedegen projectplan ingediend bij de jury. Wat heeft Bulungi tot nu toe allemaal bereikt? Wat zijn de toekomstplannen? En welke resultaten kunnen er worden neergezet als ze heel 2012 in Oeganda voor Bulungi kan werken?

Woensdag 5 oktober vindt een sollicitatiegesprek plaats met twee mensen van de Vodafone Foundation. Het is een prima gesprek: het plan is goed gelezen en wordt positief beoordeeld.

Na het gesprek is het afwachten: er dingen vijf finalisten mee naar de Droombaan Internationaal: twee voor de Stichting Che Amigo in Argentinë (de oprichter, die een nieuwe richting in wil slaan en jonge mensen het leiderschap wil bijbrengen en dat laten doorgeven en een jonge vrouw die de PR en Communicatie wil professionaliseren), een jongedame die voor een kleinschalige Afrikaanse stichting wil werken in Kenia, een net afgestudeerde verpleegkundige die voor Cordaid een intensive care wil realiseren in een ziekenhuis in Malawi én natuurlijk ikzelf om mijn eigen stichting Bulungi uit te breiden en daarnaast om meer aandacht te geven aan de acceptatie van kinderen met een beperking in Oeganda.

Uitslag

Rond een uur of zes verzamelen alle finalisten (dus ook die voor de andere vier banen) in de MTV-studio voor de uitslag.

Als grootste kanshebbers in ‘mijn‘ categorie werden de twee mensen met een eigen stichting ingeschat: Che Amigo en Bulungi; juist omdat er al drie banen van grote organisaties zijn in de wedstrijd, leek er bij deze categorie ruimte voor echt eigen initiatieven.

Alle vijf de kandidaten werden geprezen voor hun ideeën en initiatieven. De jury gaf aan buitengewoon onder de indruk te zijn van Bulungi en met name van het feit dat er in korte tijd al zo veel bereikt is en de perspectieven die dat biedt voor de toekomst.

De jury koos uiteindelijk voor Amanda van Elteren en de baan bij Cordaid/Memisa.

Teleurstelling

Natuurlijk is dat een teleurstelling. Als je zover gekomen bent, hoop je dat je wint. Je weet dat je in principe gewoon 20% kans hebt en daar probeer je ook op te focussen. Maar de reacties op Bulungi en de stichting Che Amigo van Jasper, die ik toch ook echt als mijn grootste concurrent beschouwde, waren zó positief, dat je toch wel een heel klein beetje gaat denken dat een van deze twee de winnaar wordt. De keuze van de jury was dan ook echt een verrassing.

Het is een mooi project, een kinder-IC in een land waar kinderen ook – net als in Oeganda – nog heel veel te kort komen en ik gun het Amanda van harte. Maar als ik heel eerlijk ben, had ik gehoopt dat de jury hier de keuze voor een kleinschalige organisatie had gemaakt. ‘

Bulungi

Een ding staat vast: door een wedstrijd als deze word je gedwongen weer heel erg te focussen op wat je aan het doen bent: wat wil ik nu bereiken met Bulungi en hoe ga ik dat doen.

Er ligt een uitstekend projectplan waar ik de komende tijd veel aan zal hebben, de website is bijna helemaal klaar en up to date, we zijn actief op Facebook en Twitter, er zijn veel afspraken gemaakt met mensen en organisaties die me met kennis en ideeën willen ondersteunen en Bulungi heeft veel publiciteit gegenereerd. Dat is allemaal in heel korte tijd bereikt en dat is pure winst!

Toekomst

De komende maanden ben ik nog in Nederland, maar ik ga ook zeker begin volgend jaar een aantal maanden naar Oeganda om Bulungi verder uit te bouwen. In die maanden dat ik nog hier ben, wil ik heel graag bij organisaties langs om over Bulungi te vertellen. Verder moet het aantal donateurs omhoog, worden er acties bedacht om geld bij elkaar te krijgen voor specifieke deelprojecten en fondsen te geworden bij grotere organisaties.

Dank!

Het aller-leukste aan de afgelopen tijd was, dat ik zo enorm veel steun heb gehad. Soms uit heel onverwachte hoek. De reacties waren zo positief, dat is net een warm bad, daar heb ik heel erg van genoten. Daar wil ik dan ook iedereen heel hartelijk voor bedanken!

Schrijf Reactie

« Previous post

7 ResponsesLeave one →

  1. Dag Renate

    Heel jammer ….. en wat heb je hard gewerkt! Positief is het voor Bulungi dat je er de schouders onder zet en verder gaat. Het wedstrijd element en het tijdspad is wel goed geweest voor de belangstelling ,bij mij is het gaan leven, het werd spannend, de foto’s en je verhalen. Ik wil je heel veel succes wensen met het uit/opbouwen van Bulungi, een prachtig project!
    Henny Schaapman (door je enthousiaste thuisfront getipt)

  2. Esther

     /  October 8, 2011

    Jammer dat je niet gewonnen hebt, maar met al jouw inzet gaat het vast helemaal goed komen. En al die positieve publiciteit van de afgelopen tijd, dat werp vast ook straks zijn vruchten af.
    Dus niet te lang getreurd he….

  3. Tjeerd van der Meulen

     /  October 8, 2011

    Renate, wat ontzettend jammer dat je je droombaan niet hebt gewonnen. Niet alleen jammer voor jezelf maar vooral ook voor Bulungi, Veel sukses met het verder opbouwen en suksesvol maken van het project! Zet m op want je maakt nog steeds het verschil. Tjeerd (GL Dev.)

  4. Renate, ook zonder prijs gaat Bulungi vast een prachtig vervolg krijgen en dan op jouw eigen krachten! Succes en je weet ons te vinden!

  5. Samantha

     /  October 6, 2011

    Jammer dat je niet gewonnen hebt en de keuze van de jury op een grotere organisatie was gevallen. Dit neemt niet weg dat de uren die je in het project hebt gestoken zijn vruchten af werpen en mensen meer willen weten over Bulungi en hoe zij jou daarbij kunnen helpen. Veel succes.

  6. Jeroen van Dijck

     /  October 6, 2011

    jammer dat je het niet geworden bent, maar ik denk dat de publiciteit die bulungi heeft gehad ook niet slecht is. Ik hoop dat bulungi mag uitgroeien tot een grote organisatie zodat mensen met een handicap ook in ontwikkelingslanden betere kansen krijgen.

  7. Roosmarijn

     /  October 6, 2011

    Dus ik hoef me niet heel schuldig te voelen dat ik je in de wedstrijd heb gedrukt?
    Mooi stukje :)